Adopcja naturalnym procesem

Radosny śmiech dziecka i tupot małych stóp to najpiękniejsza muzyka dla uszu rodziców. Roznosi się po całym domu i uszczęśliwia. Dla każdej rodziny dziecko powinno być największym i najcenniejszym skarbem. Nie domy, samochody, kolejne nieruchomości dają możliwość przetrwania, ale właśnie dzieci. Każdy człowiek marzy aby pozostawić po sobie coś trwałego i dobrego. Już w starożytnym Rzymie rodziny które pragnęły utrzymać ciągłość rodu i mieć potomka, w obecności namiestnika przyjmowały do rodziny obce dziecko. Polskie prawo sprzed kilku wieków umożliwiało adopcję, zwykle było to przysposobienie do herbu lub braterskie. Bliskie więzi wytwarzały się też między dziećmi karmionymi przez jedną mamkę, nazywano ich zwykle braćmi mlecznymi. Adopcja pozwala stworzyć więź bliską pokrewieństwu, daje dom dzieciom, które go straciły bądź nigdy nie miały, a rodzicom daje poczucie spełnienia. Przejęcie opieki nad porzuconą bądź osieroconą istotą zdarzają się również wśród zwierząt, czasem nawet są to adopcje międzygatunkowe. Wielu z nas widziało w telewizji psa, który opiekuje się porzuconą owcą, bądź kotkę która troszczy się o szczenię. Na pewno jest to bardzo trudne, zarówno dla rodziny jaki i adoptowanych dzieci, nowy dom, nowe zasady i zupełnie nowe życie, zwykle lepsze, pełne miłości i troski. Trzeba tylko uzbroić się w cierpliwość i poczekać na zaufanie dziecka, co nie zawsze jest procesem łatwym, gdyż niektóre dzieci przeżyły traumę.

Agnieszka Nowicka

Interesujesz się interakcjami społeczeństwa, chcesz zawsze wiedzieć co w trawie piszczy? To wspaniale, że trafiłeś na nasz serwis Mam nadzieję, że się tutaj zadomowisz i zostaniemy razem na dłużej! Zapraszam do czytania!