Nasza rodzina a poziom wiedzy

16 kwietnia 2013 Wyłączono przez Agnieszka Nowicka

Rodzina, jako środowisko wychowawcze stanowi podstawę do prawidłowego rozwoju jednostek. Stwarza teren i możliwości do zdobywania indywidualnego doświadczenia, przyswajania wzorców, interpretowania i symbolizacji doświadczenia, a także wzorów uczuciowych ustosunkować i ocen wartości, odgrywających rolę standardów procesie wartościowania treści, okoliczności i charakteru doświadczenia indywidualnego.
Zakres możliwości oddziaływania rodziny na jednostkę jest szeroki: daje nie tylko doświadczenie poznawcze, społeczne i emocjonalne, ale także dostarcza narzędzi do sposobu opracowania zdobytego doświadczenia. Żadne inne środowisko nie jest wstanie zaspokoić szerokiego wachlarza potrzeb jednostki. Człowiek potrzebuje wzorców, wartości i idei, które stanowiłyby punkt odniesienia. Przebywając w rodzinie, tworząc ją, jednostka równocześnie się rozwija i formułuje swoją osobowość. Rozwój ten nie kończy się z chwilą opuszczenia rodziny, ale trwa, choć zmiennie przez całe życie. Jednostka, która posiada ideały, wartości i normy przekazywane w procesie socjalizacji prawidłowo funkcjonuje w środowisku rodzinnym i społecznym, odnajduje się w rolach i różnych kontekstach życia społecznego. Pod wpływem tak licznych oddziaływań i relacji jednostka ma możliwość wszechstronnego rozwoju swojej osobowości, umiejętnego nawiązania kontaktów społecznych i wywiązywania się z narzuconych bądź przyjętych ról społecznych. Rodzina, jako grupa pierwotna charakteryzuje się współpracą i bezpośrednim kontaktem wchodzącym w jej skład osób. I dlatego też bardzo często uznaje się, że osoby adoptowane nie do końca mają możliwość prawidłowego rozwoju.