Rodzina, jako środowisko wychowawcze

Rodzina jest miejscem, w którym kształtuje się osobowość dziecka. Jako środowisko wychowania i socjalizacji wpływa na rozwój dziecka przez pracę, jakiej podejmują się rodzice, poprzez szereg oddziaływań, racjonalnie zaplanowanych działań, sytuacji, w jakich rodzice ukierunkowują rozwój psychiczny i fizyczny dziecka. Sukces środowiska rodzinnego polega na jego spójności, na intymności pomiędzy jej członkami. Rodzina jest pierwotnym środowiskiem dziecka, jeśli jest to środowisko prawidłowo zorganizowane, to stanie się źródłem, z którego dziecko będzie czerpać przez całe życie. Do podstawowych zadań rodziny należy zaspokajanie podstawowych potrzeb dziecka. Zaspokojone potrzeby fizjologiczne stanowią podstawę do zaspokajania potrzeb psychicznych. Te drugie są często wypełniane w sposób spontaniczny w codziennym życiu, codziennych relacjach. Prawidłowe zaspokajanie potrzeb psychicznych, fizjologicznych, społecznych pozwala jednostce prawidłowo funkcjonować. Osiągnięcie spokoju i uregulowanie potrzeb fizjologicznych otwiera drogę dla potrzeb przynależności, miłości, potrzeby bycia z druga osobą. W miarę jak potrzeby osiągają wyższy poziom odgrywają coraz to ważniejszą role w życiu człowieka i jego prawidłowym funkcjonowaniu nie tylko fizjologicznym, ale też społecznym.
Jednostka potrzebuje również zaufania do samego siebie, ale też poważania z strony innych. Dla prawidłowych relacji interpersonalnych ważne jest poczucie własnej wartości i kompetencji. Daje to na dobrze funkcjonująca nasza rodzina. Gdy osoba doświadcza rozdzielnia z rodziną na pewno zostaje u niej zaburzony punkt widzenia dobrej rodziny.

Agnieszka Nowicka

Interesujesz się interakcjami społeczeństwa, chcesz zawsze wiedzieć co w trawie piszczy? To wspaniale, że trafiłeś na nasz serwis Mam nadzieję, że się tutaj zadomowisz i zostaniemy razem na dłużej! Zapraszam do czytania!