Społeczeństwo i problemy

Jednym z najważniejszych zadań, jakie stawiane są przed społecznościami zorganizowanymi i ich przywódcami, jest zapewnienie spokojnego, bezpiecznego dzieciństwa najmłodszym obywatelom. Wiąże się to z prawem do edukacji, osobistego rozwoju i poszanowania godności każdego dziecka. Naturalnym środowiskiem, w którym prawa te są realizowane jest rodzina. W momencie jednak, kiedy rodzina, z punktu widzenia dziecka, przestaje istnieć lub działać, państwo, poprzez swoje instytucje ma obowiązek przejąć opiekę nad dzieckiem do czasu jego pełnoletniości. Zasada taka była realizowana także w czasach, kiedy nie było to zapisana w żadnym akcie prawnym. Dzieci pozbawione rodziców znajdowały schronienie w sierocińcach i różnego rodzaju ochronkach. Były one prowadzone przez towarzystwa dobroczynne lub stowarzyszenia zakonne. Jakość tej opieki bywała czasem bardzo problematyczna, zawsze jednak zakładano w nich możliwość przekazania podopiecznego na wychowanie rodzinie, która go wybrała, choć nie zawsze było to tożsame z adopcją. Adoptowanie dziecka wymagało, również w przeszłości, dopełnienia pewnych czynności prawnych, niosących za sobą poważne konsekwencje – nadanie adoptowanemu dziecku swojego nazwiska i umożliwienie mu dziedziczenia po przybranych rodzicach. Tka pełna adopcja przeprowadzana była głownie w przypadku przysposabiania maleńkich dzieci, niemowląt.

Agnieszka Nowicka

Interesujesz się interakcjami społeczeństwa, chcesz zawsze wiedzieć co w trawie piszczy? To wspaniale, że trafiłeś na nasz serwis Mam nadzieję, że się tutaj zadomowisz i zostaniemy razem na dłużej! Zapraszam do czytania!